تشخیص کلونالیتی در کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد از نوع پیش سازهای B با ارزیابی بازآرایی ژن زنجیره سبک (کاپا) و سنگین ایمونوگلوبولین

سابقه و هدف: بازآرایی قطعات ژنی در مسیر تکاملی لنفوسیت های B و T تنوع زیادی در مولکولهای زنجیره سبک (کاپا) و سنگین دارد. در لوسمی های لنفوئید از نوع B-precursor ALL بازآرایی ژن زنجیره سنگین به عنوان شایعترین و بازآرایی ژن زنجیره سبک کاپا نیز در BP-ALL به میزان نسبتا شایع گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی بازآرایی ژنهای زنجیره سبک (کاپا) و سنگین ایمونوگلوبولین در ALL کودکان از نوع پیش سازهای B توسط واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) می باشد.روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر 183 کودک با تشخیص اولیه ALL قبل از شروع درمان مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ارزیابی مورفولوژی L2=%41) و (L1=%44 و ایمونوفنوتیپ تنها 140 بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند. پس از استخراج DNA آزمایش PCR به منظور تکثیر منطقه خیلی متغیر CDRIII) IgH و CDRI) وIgk با استفاده از پرایمرهای مشترک انجام شد. محصولات PCR پس از آنالیز هترودوپلکس والکتروفورز برروی ژل پلی آکریلامید و رنگ آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری با برنامه نرم افزاری version 11.5) SPSS) انجام شد.یافته ها : (%90.4) 114 نفر از بیماران دارای بازآرایی کلونال درژن IgH با استفاده از پرایمرهای مشترک نواحی CDR-III و CDR-I بودند (منوکلونال %57.8، بای کلونال %34.9 و اولیگوکلونال %5.5). 4 بیمار از 9 بیمار مبتلا به (4/44%) TALL دارای بازآرایی کلونال IgH بودند. الگوی کلونال Igk-Kde در (%67) 59 بیمار از موارد BP-ALL وجود داشت (10% بای کلونال). بیشترین بازآرایی مربوط به گروه (25%) VKI و (%22.7) VKIII بود. نتیجه گیری: الگوی کلونال ژن IgH مشابه جوامع دیگر بود. استفاده توام از پرایمرهای FRI و FR III در یک واکنش بصورت Multiplex PCR که برای اولین بار گزارش می شود علاوه بر افزایش تشخیص بازآرایی IgH، زمان رسیدن به نتیجه را کاهش داده و وجود بازآرایی را می توان توسط هر دو تایید کرده و از منفی کاذب جلوگیری نمود. الگوی کلونال Igk-Kde کمی بیش از گزارشهای قبلی بوده و شایعترین بازآرایی (%25) VkI بود. هیچ ارتباط معنی داری بین انواع مختلف بازآرایی و متغیرهای کمی وجود نداشت.